Willemien Wagner op de barricade
Op verzoek van het CPNB, Stichting Propaganda van het Nederlandse Boek, vertrok ik donderdag naar Den Haag. Met gezonde zenuwen, goed voorbereid, zou ik samen met Kluun (auteur), hoofdredacteur van de regionale dagbladen en de hoofredacteur van De Gelderlander de leden van de Tweede Kamer toespreken. Dat het belangrijk was, moge duidelijk zijn, of we het goed over konden brengen, was het meest spannende voor mij. Het is ook geen kattepis om daar te staan (zitten ;-) ) Je spreekt op dat moment namens heel lezend Nederland, maar vooral voor alle werkzame mensen in ons vak, van boekhandelaar tot auteur, van uitgever tot drukker. Als eerste werd een onderzoek besproken, daarna kwamen de dagbladen aan de beurt, opvolgend Kluun en ja, als laatste mocht de boekhandelaar de hekkensluiter zijn. Tja, ook hier moet je wel je plek weten ….
Ik begon mijn betoog met mij kort voor te stellen, vooral rustig praten, en zelfs dat lukte (!) , vervolgens vertelde ik over de positie van de boekhandel in een dorp, winkelstraat, dan wel winkelgebied. Ik legde uit dat de marges inmiddels flinterdun zijn geworden, dat de reservepotjes bij veel collega’s zijn leeg zijn, dat nog altijd vele collega’s hun coronaschuld aan het aflossen zijn.
Ik haalde de verhoging aan uit 2019 van 6 naar 9% BTW, deze heeft de boekhandel gevoeld. Dit keer heeft het kabinet het over een verhoging van bijna 4 x zo veel (!) Ik vertelde hen dat een gemiddeld boek in de guldentijd fl. 39,95 kostte, omgerekend in euro’s (delen door 2.20371) dus 18,13 is. Er verscheen een glimlach op het gezicht van Hans Vijlbrief (woordvoerder financiën, lid van de Tweede Kamer D66) toen ik deze factor hardop noemde. Vervolgens legde ik hem uit dat een boek tot voor kort € 19,95 kostte, inmiddels zijn we inderdaad omhoog gegaan. Een verhoging van nog niet eens € 2,00 in al die jaren, terwijl de kosten wel schrikbarend zijn gestegen, denk aan de huren, elektriciteit, salarissen. Dus ik vroeg hem hoe we dat in godsnaam moesten doen. En expliciet keek ik de heer Vijlbrief hierbij aan. ‘Hoe dan!’ met beide armen omhoog.
Ik vervolgde mijn betoog. U heeft op uw prioriteitenlijstje staan de lees- & taalvaardigheid te bevorderen. Ik haalde aan al jaren hiermee bezig te zijn in Sassenheim, door lezingen, activiteiten om het boek te organiseren, naar scholen, universiteiten voor ‘de klas’ te gaan staan om te vertellen hoe leuk en belangrijk het is om te lezen. Jonge mensen te enthousiasmeren voor ons vak, want ja, het is een vak (!) Daar zijn wij al jaren mee bezig, en we zijn net een beetje uit het dal aan het komen. En u, zei ik, uw kabinet gaat nu de BTW verhogen, waardoor een boek weer duurder gaat worden in plaats van toegankelijker maken. Een maatregel dat haaks staat op uw eigen beleid staat!
Er is berekend dat er vele banen gaan verdwijnen, er valt niets verder meer te bezuinigen, dus wordt het personeel, de pap is op. Ik beëindigde mijn betoog nogmaals met de woorden. Uw maatregel beste aanwezigen van de Tweede Kamer, staat haaks op uw eigen beleid, en ook op de mijne trouwens! Ik vraag u om er nog eens goed over na te denken. Het gaat u meer kosten op de lange termijn dan dat het u nu oplevert. Alstublieft, uit naam van al mijn collega’s en vakgenoten…niet doen….en toen was het stil. En het bleef stil….. uiteindelijk was het hoofd PR van de CPNB die mij bedankte en mij zachtjes zei, ik krijg er een brok in mijn van. En toen wist ik dat ik het goed had gedaan. Hans Vijlbrief zei langs te komen, geloof er niks van, maar hij is welkom en nu maar hopen dat het tot die botte koppen in Den Haag doordringt dat het vijf voor twaalf is…
En ja, ik was even heel trots op mijzelf. Yes I did it! Onder het mom 💪
#nietsdoenisgeenoptie Ik heb een vraag aan u die dit leest. We moeten een vuist maken, met zijn allen, niet alleen die boekverkoper, maar ook de lezer. Repost het krantenbericht dat op de socials staat met uw eigen opmerking erbij, of schrijf zelf iets met hastag #geenhogerebtw. Ook als het er straks toch doorkomt, want het wordt écht een zware dobber, blijven herrie maken. In Letland is de BTW verhoogd en na een half jaar hebben ze het weer terug gedraaid.
Dank dat er aandacht geschonken wordt ook bij de BPT over deze verhoging. Wij blijven strijdvaardig en geven niet snel op.
Liefs Willemien
